1915
„Być może moja historia będzie krótka, bez szczegółów, ale wzięta z rzeczywistości. Są setki takich tragicznych historii. Jeśli chcielibyście, zebrałabym dla was pewne statystyki z rejonu Afrin graniczącego z Turcją, który dał schronienie wielu Ormianom w Aleppo.
Moja historia rodzinna
Kiedy zagłębię się w moją pamięć, słyszę głos mojej babci (Naward). Twoja ręka jest moim posłaniem co noc. W niej zamykam moje oczy, a ona wydaje ostatnie tchnienie w kwiecie wieku… Po tym, jak zasmakowała niedoli mając 13 lat, ponieważ straciła młodszego brata, a jej ojciec został zabity na jej oczach. Trzymając za rękę matkę przechodziła granicę dolinami i miejscami trudno dostępnymi… Aby przejść ziemie tureckie i piętrzące się trupy będące mostem dla jej małych stóp uciekających przed wszelką przemocą w kierunku Syrii… Po ciężkim pobiciu, którego doświadczyła jej matka na jej oczach, otworzyła oczy leżąc na ziemi między dzikimi krzewami, nie mając świadomości tego, co się z nią stało. ”
historia kobiet „Utraconych” to historia kobiet , których serca i dusze zrobiły się czarne na skutek zabrania ich wolności i praw człowieka. Porwane, poniżane , zgwałcone na oczach bliskich lub zamienione w kogoś innego. Ich historia zaczyna się w 1915 roku i trwa do dziś. Rewan Mohmad opowiada losy swojej babci ale do dziś trwają nieprzerwanie podobne historie udręczonych kobiet. Przerwane milczenie nie tylko dotyczy roku 1915 ale i 1998 roku w Kosowie i w 2015 w Syrii i w Iraku oraz w Turcji.